Zamek Lichtenberg

Piątek, 7 sierpnia 2015 · dodano: 19.08.2015 | Komentarze 0

Ostatni wyjazd tegorocznego urlopu, jutro z rana trzeba zbierać się do domu... Lecimy bladym świtem (znów pobudka o 6..) na zamek Lichtenberg, po drodze zaliczając fajną przełęcz (Col de Kammbuhl) z serpentynkami na podjeździe. Jeszcze nie wyjechałam, a już tęsknię... Te trasy, mało ruchliwe drogi, asfalty leśne, wyznaczone szlaki VTT (czyli MTB)... chciało by się tu zostać..

Zamek Lichtenberg


Bagietkomat :)

Dwa zamki Wintersberg

Czwartek, 6 sierpnia 2015 · dodano: 19.08.2015 | Komentarze 0

Upał nie do zniesienia. Odsypiamy ostatnie kilka dni i po 8 ruszamy piechotą zdobywać dwa zamki – Stary i nowy Wintersberg. Nowy mało ciekawy, trwa najwyraźniej odbudowa, stary znacznie fajniejszy – miejsce wspinaczkowe, ale jest tez mnóstwo przejść dostępnych bez sprzętu. Wykutymi w skale stopniami, wąskimi galeryjkami i eksponowanymi miejscami zachwycamy się długo. Po zamkiem są tez jaskinie, niektóre widoczne przez krasowe dziury w „podłodze”. Upał zaczyna przybierać na sile, gdy wracamy robi się 35 stopni w cieniu. Reszta dnia pod wentylatorem i na basenie... właściwie nie opłaca się wychodzić z wody. Czekamy, aż zajdzie słońce by dało się żyć...

"Nowy" Wintersberg

Waldeck i Schoeneck

Środa, 5 sierpnia 2015 · dodano: 20.08.2015 | Komentarze 0

Zapowiada się kolejny upalny dzień, więc znów pobudka o 6, chociaż dzisiaj jakoś słabo się zbieramy i wyjeżdżamy z lekkim opóźnieniem. Nad Wogezami po wczorajszych deszczach mgła, dzięki temu jest chłodno – jedziemy w białym mleku, a temperatura sięga 16 stopni. Cudownie...

Przez Dolinę do Baerenthal, stamtąd na Bannstein (mgły się rozwiewają i wychodzi słońce). Przecinamy miejscową krajówkę i dojeżdżamy do jeziora Hanau. Niestety nie da się go objechać, bo wokół rozsiadły się campingi i hotele. Znad jeziora zawracamy więc na zamek Waldeck – tu również jest co pozwiedzać. Ogromna jak na owe czasy budowla nie jest z całości dostępna, jedynie jej dwie części, ale to i tak wystarcza byśmy spędzili tam kilkadziesiąt minut. Szkoda, że nie można wejść na wieżę.... Z Waldka zjeżdżamy na aire de picnic i wcinamy nasze zapasy. Jest w cieniu, chłodno, przyjemnie, środek lasu...

Chateau du Waldeck

Kolejna na naszej trasie jest kapliczka Notre Dame des Bois, czyli Matki Boskiej Leśnej. W środku lasu stoi sobie murowany, mały budyneczek, z witrażami, dzwonnicą, gdzie odbywają się regularne nabożeństwa. Chwilę oglądamy i ruszamy do Sturzelbronnu, ale tym razem go omijamy, lecąc prosto do Obersteinbachu, a stamtąd na przełęcz Langthal. Stąd startujemy do góry na zamek Schoeneck. Prowadzi nas genialny singiel, przy którym ścieżki w lasu wolskim to drogi dla niepełnosprawnych ;-) Nie mogę się przestać zachwycać. Wjeżdżamy na zamek, a tam prace konserwatorskie – grupa Niemców odbudowuje zamek, dokumentując każdy krok. Świetne. Można oczywiście połazić po murach, a nawet wejść na najwyższe miejsce, gdzie dumnie powiewa flaga rodowa ostatniego właściciela zamku.

Chateau du Schoeneck

Robi się nieznośnie gorąco, przecież dochodzi już południe... Trzeba się zwijać do domu. Zjeżdżamy więc do Philippsbourga i stamtąd doliną rzeki (trochę chłodniej) w kierunku na Niederbronn, ale odbijamy w las, w kierunku Obrebronnu. Po drodze jeszcze zaopatrzenie bagietkowe na wieczór i rano i można iść pod prysznic i na basen.

Bitch(e) ;-)

Wtorek, 4 sierpnia 2015 · dodano: 20.08.2015 | Komentarze 0

Na dzisiaj zapowiadają burze, ale pobudka o 6 ujawnia za oknem niebieskie niebo. Jedziemy do swojsko brzmiącej miejscowości – Bitche :) Droga jest rewelacyjna, najpierw przez dolinę do Baerenthal, a potem dalej przez Mouterhouse, gdzie odbijamy w las. Przez przełęcz (bezimienną?) przejeżdżamy do doliny obok i zmierzamy do Bitche. To niewielkie miasteczko, nad który góruje rewelacyjnie zachowana cytadela i fort.


Pod cytadelą zjadamy drugie śniadanie, później ruszamy jeszcze do Schorbach obejrzeć XII wieczne ossuarium (robi wrażenie) i Calender de la Paix – kalendarz pokoju, gdzie artysta rzeźbiarz uwiecznił 346 wizerunków ludzi, którzy przyczynili się do budowania pokoju na świecie. Rozpoznaję chyba tylko Joaśkę d'Arc...


W Schorbach zaczyna pokapywać, więc w deszczu wracamy do Bitche, a stamtąd tą samą drogą (bo najkrócej) do domu. Mimo deszczu jedzie się dobrze, jest bardzo ciepło – 21 stopni i opady w niczym nie przeszkadzają. Poza błotem w ustach, bo oczywiście błotniki przednie w domu.

Grand Wintersberg - na czubku Wogezów

Poniedziałek, 3 sierpnia 2015 · dodano: 20.08.2015 | Komentarze 0

Po odpoczywaniu czas na coś większego, czyli jedziemy na najwyższą górę w okolicy - Grand Wintesberg. Pobudka o 6, wyjazd godzinę później i ok 8 meldujemy się na szczycie. Myślałam, że uda się podjechać na raz, ale 2 km podjazdu po kilkanaście % okazało się być nie do pokonania dla moich nóg. Trzeba jeszcze potrenować ;-). Na Grand Wintersbergu jest wieża widokowa, na którą można się wspiąć, a z niej... boski widok na Wogezy i dalej, aż do Niemiec na farmy wiatraków. Siedzimy tu prawie pół godziny, rozglądając się po okolicy... Później kilka fot i lecimy dalej, na Camp Celtique, który jednak okazuje się nie być wart odwiedzin... ot kamieni kupa... Stamtąd jeszcze raz powrót i pętlą okrężną wokół Wintersbergu wracamy na Col de la Liese a stamtąd taaaaki fajnyyyy zjaaaazd... aż do Niedebronnu, gdzie zakupujemy boulanżerkę (czyli odwiedzamy boulangerie w celu zakupu bagietki) i wracamy przez Reichshoffen i las do domu.

Widok na Wogezy Północne



Wieża widokowa

Po bagietki

Niedziela, 2 sierpnia 2015 · dodano: 20.08.2015 | Komentarze 0

Odpoczynek, czyli spacer po bagietki do Oberbronnu jakieś 4km :) i pluskanie w basenie.

Haguenau

Sobota, 1 sierpnia 2015 · dodano: 20.08.2015 | Komentarze 0

Najpierw niezbędne zakupy, a później mocno opóźniony wyjazd. Jak się okazuje to był raczej zły pomysł. W południe Garmin pokazuje ponad 30 na plusie, a po 45 minutach jazdy w słońcu po prostu umieram. Powoli jakimś cudem, z odpoczynkami co chwilę i poszukiwaniem cienia, docieramy do Haguenau, naszego dzisiejszego celu. Na szczęście słońce chowa się za chmurami i jest nieco "chłodniej". Oglądamy tylko katedrę, dziki tłum turystów i komercha odstraszają. Uciekamy tą samą drogą z powrotem, uff, jak dobrze być w chłodnym domku...

Rower pocztowy :)

Petite Pierre

Piątek, 31 lipca 2015 · dodano: 25.08.2015 | Komentarze 0

Dzisiaj chcemy dotrzeć do Petite Pierre (małej piotrusi) :) - urokliwego miasteczka położonego na górze, z królującym (a jakże!) zamkiem na skale. Jedziemy trochę naokoło, korzystając z fantastycznej ścieżki rowerowej - zielonego szlaku do Saverne, po drodze zahaczając o Neuwiller- les -Saverne, gdzie jest stary kościół i opactwo z XII wieku. Później podjazd i jesteśmy w P.Pierre. Szybko oglądamy zamek, strzelamy kilka foci i zjeżdżamy do Ingswiller. Po drodze niespodzianka - oznaczenie route baree, droga zamknięta. Ryzykujemy i napatoczamy się na sprzęt asfaltujący drogę... ale daje się przejechać boczkiem. Francuzi jak zwykle niczym się nie przejmują, część kierowców wesoło nam macha jak jedziemy obok gorącego asfaltu... Na koniec szybki zjazd do Zinswiller i pod górkę do domu. Uff, ciepło.

Kościół w Neuwiller- les -Saverne

Falkenstein

Czwartek, 30 lipca 2015 · dodano: 25.08.2015 | Komentarze 0

Miało być słonecznie, a rano chmurzy się i zaczyna padać mżawka. Nie wiadomo co robić... jechać? Przeczekiwać? Nad przełęczą, którą widzimy z okna pokazuje się skrawek niebieskiego nieba i systematycznie się powiększa. Decydujemy się pojechać na północ, bo chmura najwyraźniej wisi nad naszym campingiem...

Ruszamy z przeciwdeszczowymi ciuchami w plecakach i wodoodpornych pelerynkach na plecakach. Zrzucenie cieplejszych ciuchów – już po kilku kilometrach (podjazd pod Oberbronn robi swoje, 2-3km, a ponad 120m przewyższenia). Naszym szlakiem rowerowym jedziemy do Philippsbourga, skąd podjeżdżamy na zamek Falkenstein. Widoki stamtąd... nie do opisania. Calusieńskie Wogezy Północne, do tego na niektórych wzgórzach wystają wieże, ruiny innych zamków. Sam zamek po prostu zapiera dech w piersiach. Wkomponowany w skałę jest wyjątkowy, jedyny taki. To absolutne must see jak ktoś wybiera się w te okolice! Spędzamy na nim sporo czasu, mimo że na górze szaleje mały huragan.



Zjeżdżamy później do Sturzelbronn, gdzie mieści się XII wieczne opactwo cysterskie, zniszczone nieco w trakcie rewolucji francuskiej. W poszukiwaniu boulagerii (czas na trzecie śniadanie), zjeżdżamy do Obersteinbach, ale tam niestety nie ma... Robimy więc tylko fotki pozostałości mniejszego zamku Ansbourg (petit Ansbourg) i kierujemy się na Niederbronn i Reichshoffen (tu wiadomo, że kupimy chleb). Po drodze zahaczamy o drugi tego dnia zamek – Wineck. Ruiny są równie efektowne, wyglądają jakby miały się zaraz zawalić. Resztki ścian i baszta stoją na poukładanych jeden na drugim kamieniach... ciekawe kiedy to wszystko spanie z hukiem... Odpuszczamy pobliski Schoeneck (jeść!) i zjeżdżamy prosto do Reichshoffen, gdzie w boulangerie kupujemy dwie bagiety na kolację, a na miejscu pain au chocolat i croissanta. Później alternatywną drogą (zielonym rowerowym na Oberbronn, tędy jeszcze nie jechaliśmy) zmierzamy w kierunku campingu. Na koniec podjazd... uff.. wyszło dzisiaj prawie 1000 w górę, chociaż nie wiadomo gdzie...

Popołudniowa rundka pod Wogezami

Środa, 29 lipca 2015 · dodano: 25.08.2015 | Komentarze 0

Od rana leje, więc szanse na rower raczej marne. Zamieniamy domek w czytelnię i uzupełniamy glikogen ;-). Pogoda mówi, że po 14 ma się przejaśnić i chociaż nie dałabym za to złamanego grosza, to faktycznie, po 14 chmury powoli się rozwiewają, a godzinę później pojawia się słonce. Nie ma na co czekać, chwile później jesteśmy już na rowerze i ruszamy w kierunku Reichshoffen, by włączyć się tam na zielony szlak w stronę Haguenau. Jedzie się super, najpierw zjazd z campingu na dół, a potem zjeżdżamy do Doliny Renu, więc robi się stosunkowo płasko. Ścieżka prowadzi nas przez las – co tam ścieżka, autostrada ;-) W wielu miejscach jest wydzielona od ruchu samochodowego lub prowadzi mało ruchliwymi drogami. Odwiedzamy Pfaffenhoffen, tam odbijamy na Obersdorf, Zutzendorf i przez Schillersdorf zawijamy pętelkę na północ. Krajobrazy są typowo alzackie, chociaż brakuje winnic. Zamiast nich pastwiska i kukurydza. A w tle Wogezy i Schwarzwald... Dojeżdżamy do domu w pełnym słońcu - z 14 stopni rano zrobiło się 24 – napawając się widokami :) Oby pogoda wytrzymała...